பாம்புப் பிரச்னை

//எது எப்படியாயினும் ஒரு கதை என எழுத வந்த பிறகு இந்த பேதங்களை சாதாரணமாக பார்ப்பதில்லை//

டோண்டு சொன்னதற்கு – இதெல்லாம் அந்த காலத்தில் சாத்தியமல்ல. ஒவ்வொரு வாக்கியத்திலும் பாஷ்யக்காரர்கள் வேத சாரம் மற்றும் தத்துவத்துக்கு ஒப்பான கருக்களையே கதைகளில் எழுதுவரே தவிர, மரபிற்கு எதிராக ஸ்தாபிக்க மாட்டார்கள்.

அப்படியே அத்வைதிகளைப் போல் விசிஷ்டாத்வைதிகள் வேதம், பகவத் கீதை போன்றவற்றிற்கு வியாக்யாணம் கொடுத்துள்ளனர்.

//அத்வைதம் தெரிகிறதா என்று தெரியவில்லை. விசிஷ்டாத்வைதிகள் பார்வையில் //

வேளுக்குடியின் ‘பாசுரப்படி ராமாயணத்தில்’ இதற்கான விளக்கம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

ஸ்த்,அஸத் – நிலையுள்ள, நிலையில்லா (அழியக்கூடிய) பொருள் எனப்பொருள் படும்படி பிரளய தாதுக்களை பிரித்துள்ளனர். அதன்படி நித்யமான (மாறாத) ஜீவாத்மா, இந்த உலகத்தில் இருக்கும் ஒவ்வொரு ஆத்மா என இரண்டு மட்டுமே மாறாதவை – இது ஸ்ரீ பராசரர் நிறுவியது.

மற்றவையெல்லாம் (பஞ்சபூதங்கள் உட்பட) மாறக்கூடியவை – அசேதனன். இதற்கு ஒரு விளக்கம் பச்சை நிற மாங்காய் மஞ்சளாய் மாறி இனிப்பாகவும் மாறுகிறது. இந்த மாற்றம் முழுமையாக உடனடியாக நிகழ்வதில்லை.

அதே போல் பாம்பும், கயிறும் இரவில் மாறி மாறி தோற்றத்தை கொடுக்கும்.

`நாஸதோ வித்யதே பாவோ நாபாவோ வித்யதே ஸ்த: / உபயோரபி த்ருஷ்டோஸ்ந்தஸ்த்வநயோஸ்தத்வதர்சிபி:`

இல்லாத பொருட்களுக்கு இருத்தல் என்பதில்லை. இருக்கும் பொருட்களுக்கு இல்லாமை என்பதில்லை. ஸ்த்தான ஜீவனுக்கு இல்லாமை இல்லை.

அதனால் பாம்பு இல்லை என நினைக்கும்போது கயிறாகவும், கயிறு இல்லை என நினைப்பவனுக்கு பாம்பாகவும் தோன்றுகிறது.

அதேபோல், மஹா ப்ரளயம் உண்டாகி அழியக்கூடிய பிரபஞ்சத்தை (பஞ்சபூதங்கள் உருவாக்கியது) இல்லை என நினைத்தால் இல்லாமை வந்துவிடும். இந்த பிரபஞ்சமே அஸத், நித்யமானது அல்ல. அதனாலேயே,என்றாவது இல்லாமல் போகும் பொருட்களுக்கு இருத்தல் கிடையாது. நித்யமாக இருக்காது என்பதே பாட்டில் வரும் ‘வீக்கம்’. மாயை என்ற அர்த்தமாகாது. பாம்பு போல் கயிறு இருப்பது, அநித்யமான நம் கண்களுக்குத் தெரிந்தாலும், பரமாத்வாவான வேதங்களுக்கு சாரமான ராமனை உணர்ந்தவர்களுக்கு அது இரண்டுமே அல்ல எனப் பொருள்படும்.
’அவிநாசி து தத் வித்தி யேந ஸ்ர்வமிதம் ததம்’ – பஞ்சபூதங்கள் செய்த இந்த உலகம் ’சூட்சமம்’ – என விசிஷ்டாத்வைதிகள் தெரிவிக்கின்றனர்.
சூட்சமம் – எந்த ஒன்று மற்றொன்றில் பிரவேசிக்க சக்தியுடையதோ(நீர்,நிலம்..), அப்படி பிரவேசிக்கும் வஸ்து இது.
பிரவேசிக்கப்படும் வஸ்து ஸ்தூலம்.
ஸ்ரீ ராமானுஜர், தன் வியாக்கியாணத்தில் அவிநாஸிது தத் வித்தி என ஜீவன்,ஆத்மா மட்டுமே அழியாதது.
மாய உலகம் என்ற விதத்தில் மட்டும் அத்வைத்தம்,விசிஷ்டாத்வைதம் மாறுபடவில்லை.

நன்றி.
சபாஷ்.
மிகச் சரியான விவாதம்.
http://www.google.com/transliterate/indic/Tamil
இந்த லிங்கிலே க்ஷ சுலபமாக அடிக்க வருதே !
சுபிக்ஷம் பரவட்டும்.
அன்புடன்
ஸ்ரீனிவாசன்.

Aravindan says that snake is a symbol of evil in abrahamic religions. Instead of a sweeping generalization he can quote with context. because i do not see any authentic proof in islam to say that snake is a symbol of evil.

பாரா,

இதுகுறித்து முன்னரே அகத்தியரிலோ, ராகாகியிலோ விரிவாய் எழுதிய நினைவு. தேடியெடுக்க நேரமில்லை.

கம்பராமாயணத்திலேயே உங்கள் வினாவுக்கு விடை இருக்கிறது:
‘அரன் அதிகன் உலகு அளந்த அரி அதிகன் என்றுரைக்கும் அறிவிலோர்க்குப்
பரகதி சென்றடைவரிய பரிசே போல் புகல் அரிய பண்பிற்று மால்
சுரநதியின் அயலது , வான் தோய் குடுமிச் சுடர்த் தொகைய தொழுதோர்க்கு எல்லாம்
வரன் அதிகம் தரும் தகைய அருந்ததியாம் நெடுமலையை வணங்கி அப்பால்..’

‘அரன் அதிகன் உலகளந்த அரியதிகன் என்றுரைக்கும் அறிவிலோர்க்குப் பரகதி
சென்றடைவது அரிய பரிசு’ என்று அத்வைதியைத்தவிர வேறு யாராலும் இவ்வளவு தெளிவாய்ச் சொல்ல முடியாது.

ஐயமேயில்லை. அம்பிகாபதியின் தந்தை அத்வைதியே; அந்தர்சாக்தரே.. 🙂

அன்புடன்,
ஜாவாகுமார்

தெய்வத்தின் குரல் முதல் பாகம் “கண்ணனும் சொன்னான், கம்பனும் சொன்னான்” படியுங்கள். உங்களுக்காகவே காஞ்சி பெரியவர் எழுதிஇருக்கிறார்.