காலத்தின் கோலக்கொலைக் குற்றபக்கெட்

வரிகளுக்கு ஊடாகப் படித்தல் என்ற நுட்பத்தினைப் போன்று இங்கு வண்ணங்களுக்கு ஊடாக பார்வையாளனை சிந்திக்க வைக்கும் அற்புத நுட்பங்கள் ஓவியருக்கு சாத்தியப்பட்டிருக்கிறது. மலைகளும். தென்னை மரத்தின் உடலும் பழுப்பு நிறம். வழக்கமான பசுமை அல்ல. புவி வெப்பமயமாதல், கானகம் அழிதல், மரங்கள் குறைதல், பாலைவனங்கள் பெருகுதல் போன்ற பல ஆச்சரியகரமான செய்திகளை இங்கு ஓவியர் பதிவு செய்கிறார். சூரிய கதிர்களை உற்று நோக்கினால் தெரிவது என்ன? “ஒழுங்கின்மை”. கால நிலை மாறுதல்களிலும். பருவ காலங்களிலும் இன்று நாம் காணும் சகல விதமான ஒழுங்கின்மைகளையும் இவை எல்லாவற்றிற்கும் ஆதாரமான சூரியனை வரைந்து விளக்குகிறார். தென்னையில் ஏறும் மனிதன் பாதி மரத்தில் நிற்கிறான். முழுவதும் ஏறவில்லை. காரணம்? இயற்கை சூழியலை இப்படி நாசப்படுத்தும் மனித குலம் தனது லட்சியத்தை அடையவே முடியாது என்பதை எப்படி விளக்குகிறார் பாருங்கள். இவை எல்லாவற்றிற்கும் முத்தாய்ப்பாக தென்னையின் இலைகள் பச்சை நிறம். இதன் மூலம் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையின், சாதனைகளின், சாத்தியக் கூறுகளை பார்வையாளனுக்கு விட்டு செல்கிறார். மொத்தத்தில் இந்த ஓவியம் இன்றைய நிலையின் அபாயத்தையும், நாளைக்கான நம்பிக்கையையும் ஒருங்கே விளக்குகிறது. ஓவியர் பல விருதுகளுக்கும், பாராட்டுகளுக்கும் உரியவர் என்பதில் எந்த மாற்றுக் கருத்தும் இருக்க முடியாது. (ஓவியரின் பெயர், அவரது மற்ற ஓவியங்கள் குறித்த விவரங்கள், வாழ்க்கைக் குறிப்பு போன்ற விவரங்கள் பதிவில் காணப்படவில்லை. தயவு செய்து எங்களுக்குத் தெரியப் படுத்தவும். நன்றி)
செல்வகுமார்

unga daugher-ai varainju kodukka solli post pannittu neenga panninatha sollareengalaa?

என் நண்பன் சுரேஷ் சென்னை ஓவியக்கல்லூரியில் படித்தான். அது முடித்தப்பின் சோழமண்டலம் எனப்படும் மகாபலிபுரத்தில் உள்ள பயிற்சிக்கூடத்தில் சேர்ந்து கோணல்மாணாலாக சிற்ப்பங்கள் மற்றும் புரியாத ஓவியம் வரைவது என்று பயிற்சி பெற்றான். இப்போது அமெரிக்காவில் அனிமேஷன் செய்து கொண்டிருக்கிறான்.

எனக்கு என்றுமே நவீன ஓவியங்கள் புரிவதில்லை. நவீன ஓவியங்களை வீட்டு வரவேற்ப்பரையில் மாட்டி வைத்து அழகு பார்க்கிறார்கள். மாட்டி வைத்திருக்கும் சொந்தக்காரருக்கு அந்த ஓவியங்களின் அர்த்தங்கள் விளங்குவதில்லை. நானும் இரண்டு நவீன ஓவியங்களை என் வரவேற்ப்பரையில் மாட்டி வைத்திருக்கிரேன் பந்தாவிற்க்காக. நவீன ஓவியங்கள் புரியவில்லை என்றாலும் ரசிக்கலாம்.

நவீன ஓவியத்தை ரசிக்க சில தகுதிகள் வேண்டும். முதலில், இதற்கு என்ன அர்த்தம் என்று சித்திரக்காரரிடம் கேட்கக் கூடாது.
நவீன ஓவியத்தை புதுக்கவிதைக்கு ஒப்பிடலாம். படித்துப் பார்க்கிறோம். பிடித்திருந்தால் நல்ல கவிதை என்கிறோம். பிடிக்கவில்லை என்றால், அந்தக் கவிதை நமக்குள் சிறகடிப்பை ஏற்படுத்தவில்லை என்றுதான் அர்த்தம். இதுபோல்தன் நவீன ஓவியமும்.

இதை ரசிக்க உங்களுக்கு ஒரு கலை விமர்சகரின் உதவி தேவையில்லை. அவரிடம் சென்றால், the linear rhythm of his line juxtapose with the organizational schema of variantly rich polychrome shades and strokes are of orchestration of colors are markedly original என்பார் தேவையா நமக்கு.

ஒரு முறை பிகாசோ கட்டம் கட்டமாக நவீன ஓவியம் வரைந்திருந்தாராம், அதை பார்க்க வந்த நண்பர் ஒருவர் அதில் கட்டடங்கள், சிங்கம், பறவை, மனிதமுகம் மற்றும் ஏதேதோ தெரிவதாக சொன்னாராம். அதற்க்கு பிக்காசோ சொன்னது “அதெல்லாமா தெரியுது இதுல”….