அதிகாரம் 1: சக மனிதன்
- நூறு நல்லவர்களை என்னிடம் தாருங்கள். நூறு பேருமே ஃப்ராடு என நான் நிரூபிக்கிறேன்.
- ஓ! மனிதன் எத்தனை சிறந்த கமிஷன் ஏஜெண்ட்!
- நல்ல மனிதர்கள் என்று யாருமில்லை. எல்லோருமே சுமாரான அசெம்பிள்டு செட்தான்.
- மனித குலத்தின் ஆகப் பெரிய பிரச்னை, அன்பு நிறைந்து பொங்கி வழிவது போல அவ்வப்போது காட்ட வேண்டி இருப்பதுதான்.
- ஆண்டவா, உறவுக்காரர்களிடம் இருந்து என்னைக் காப்பாற்று. சக மனிதனை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன்.
- மனிதம் மரித்துவிட்டது என்று யாராவது சொல்லும்போது புல்லரித்து விடுகிறது. காட்டிக்கொள்ளாமல், முகத்தை சீரியசாக வைத்துக்கொண்டு “ரிப் ப்ரோ!” என்று சொல்லிவிட்டுப் போகிறேன்.
- சக மனிதன் என்று பொத்தாம்பொதுவாகச் சொல்லாதீர்கள். சக அயோக்கியன், சக ஃப்ராடு என்று குறிப்பாகச் சொல்லப் பழகும்போதுதான் மனித குலம் அச்சங்களிலிருந்து முற்றிலும் விடுபட்டதாகக் கருதப்படும்.
- கொட்டும் மூத்திரம் தராத உருக்கத்தைச் சொட்டும் கண்ணீர் தந்துவிடுகிறது. கம்மியில் கெத்து காட்டும் சாமர்த்தியம் சக மனிதனுக்கு மட்டுமே உண்டு.
- நான் ஒரு உலகத் தரமான அவநம்பிக்கைவாதி ஆகிக்கொண்டிருக்கிறேன். எல்லாப் புகழும் சக மனிதனுக்கே.
